ابوذیه چیست؟
به صورت کلی و خلاصه، ابوذیه یکی از قالب های موجود در شعر عربی است که به این صورت سروده می شود:
--------------------------*
--------------------------*
--------------------------*
--------------------------#
که در آن مصرع ها بر وزن «مفاعیلن مفاعیلن فعولن» (مثل: مسلمانان مرا وقتی دلی بود1) هستن. سه مصرع اول ردیف هایی دارن، که از لحاظ نوشتاری یکسان، اما از لحاظ معنایی متفاوت هست. مصرع چهارم هم با مصرع های قبلی فرق داره، و به جای ردیفی مثل ردیف سه مصرع بالا، با کلمه ای تموم میشه که آخرش «ـیّه» (یاء مشدد و هاء) داره.
البته همان طور که گفتم این یک خلاصه بود، وگرنه ابوذیه انواع مختلف، تعریف گسترده تر، اختیارات، استثنائات و... هم دارد، که لزومی ندارد به آن ها بپردازیم.
ابوذیه در زبان فارسی وارد نشده است، و تعداد انگشت شماری ابوذیه فارسی سروده شده است. البته خب بدیهی است که به دلیل سختی سرودن این اشعار، به جز در زبان عربی، در سایر زبان ها چنین قالب شعری را انتظار نداشته باشیم.
.
نمونه هایی از ابوذیه عربی:
.
حمل گلبی مرارک وارد منه
الگلب حافی اجالک و ارد منه
لا محتاج اضیفک واردمنه
دخلت اختبره واتسودن علیه
***
تتسودن علی یسمر من اجلاک
او ترکت البیه وفا غصباً من اجلاک
تواعدنی او تلم وجهک من اجلاک
تلعب بالگلب و اتخون بیه
***
انشتل گلبی ابغرامک ورد بیدای
امنهد یوم الحبسته او رکس بیدای
دوای انت او بعدت ابعید بیدای
ابتلیت او کل جرح خزن علیه
.
منبع ابوذیه ها: jasemsalaby.persianblog.ir
----------
1: یاد کتاب «وقتی دلی» افتادم! یادم باشد نقد این را هم بنویسم!
