این متن را چند سال پیش برای تبریک روز پزشک نوشته بودم. به همین مناسبت، بازنشرش می کنم:
بسمه تعالی
سلام بر اطِبّا و احِبّا...
.
دنبال مقدس ترین کارها می گشتم... به دلم استخاره ای زدم... این فراز از دعای جوشن کبیر آمد... یا طَبیب مَن لا طَبیب لَه... جوابم را گرفتم...
.
سر رشته ی طبابت، بر می گردد به انبیا... انبیا، اولین طبیبان روی زمین بودند... طبیبانی، شاگردانِ حق... از این روست که طبابت کاری مقدس است...
.
پزشکی، رسالتش احیاست... احیای انسان... احیای انسانیت... و مگر نه این است که مَن أحیاهُ فَکَأنَّما أحیَا النّاسَ جَمیعاً؟... و باز مگر نه این است که پیامبر نیز دَعاکُم لِما یُحیِیکُم؟...
.
بزرگ ترین طبیب تاریخ، پیامبر اکرم (ص) بود... طَبیبٌ دَوّارٌ بِطِبِّهِ... حَریصٌ علی المُؤمنینَ... قد أحکَمَ مَراهِمَهُ... عزیزٌ علیهِ ما عَنِتُّم... و أحمَی مَواسِمَهُ... و بِاالمُؤمِنینَ رَئوفٌ رحیم...
.
پزشک باید نَفَسَش عیسَوی، عملش خِضرَوی و دستش موسَوی باشد... که دست بگذارد روی دل آدمی و نبض جانش را بگیرد...
.
سوگند نامه ی پزشکی برای ما اصل نیست... ما خیلی قبل تر سوگند خورده ایم... همان روزی که گفتیم بَلَی... و بلا شروع شد... و باید در این بلا، صبر ایوبی نیز داشت...
.
مهم نیست چه کسی... و جاءَ رَجُلٌ... مهم نیست از کجا... مِن أقصَی المَدینَهِ... مهم این است که تلاش کند... یَسعَی... آری!... آدمی، می تواند با جوهره ی تلاش، به گوهر طبابت دست بیابد...
.
و پزشک باید همچون عیسی باشد... و باید همچون خضر باشد... و همچون موسی باشد... و همچون ایوب... و همچون... و... ... اصلاً پزشک باید "پیام بر" باشد...
.
روز پزشک بر شما مبارک باد...
